Hardloop jaar 2017!.

Jaar 2017 in vogelvlucht!.

26165844_10211873632341124_2575012252950268045_n

Het jaar 2017 was op hardloopgebied wisselend, het jaar 2016 werd verrassend afgesloten met een hele mooie afstand van 206 km op de 24 uur ultra run in Santpoort!. Daarna kwam redelijk de klad erin.

16252067_10206256745777703_6246953858769467106_o

Januari/Februari: de halve marathon van Egmond met een pijnlijke knie ging zeker niet lekker, nog te vroeg begonnen na de 24 uur van Santpoort!. Met Melanie naar het zuiden toe voor de 10km grottenrun net over de grens in Belgie.. Met de Tatasteel-runners diverse leuke loopjes gedaan, zoals in Schoorl. Ook de Dutch Coast Ultra Run als organisator ging erg goed, veel deelnemers haalde de eindstreep.

16403135_10209199374646353_6340594400820956932_o

Ook de hele leike Tamara marathon in Friesland bij mijn vriendin Tamara was heel leuk en heerlijk koud!!. Ook de duinen trail by the sea gedaan marathon over hoge duin toppen mooie Zeeland..

16804189_1413219228742016_3349335241372455576_o

Maart: Het afgelopen jaar best veel pace werk gedaan, onder ander als pacer bij de CPC loop-Zandvoort circuitrun met loopmaatje Linda.

17621709_10209695684653793_8192043732902454507_o

In Maart mijn eigen rondje Noord Holland van 250 km in 5 dagen, rugzakje op en elke dag 50 km hardlopen, veel runners zijn mee geweest een dag en Linda mijn loopmaatje de laatste 2 dagen zelfs. Helaas kreeg ik heup klachten en dacht dat het door het hardlopen kwam. Dit werd het begin van meer ellende wat later bleek een nekhernia in de zomer.

17457796_10209668703899291_1837243947716746925_n

April: Ondertussen met rust en fysio proberen op de been te blijven, De Antwerpen marathon als pacer gaat wel goed, maar zwaar..de 120km van Texel werd geen 120 en bleef bij 65 km steken. Aangezien het WK 24 uur in Belfast met Nederland in Juli op het programma stond, was voorzichtigheid geboden.

17015797_10209446645787977_2047279211188370151_o

Mei: Eindelijk in mei raak ik de pijn kwijt, kan het hardlopen oppakken, maar tijdens de estafatteloop Den Helder naar maastricht krijg ik onderweg te horen dat mijn moeder plots is overleden.Dat heeft groot invloed, veel emotie, verdriet enz..ben weken uit de running en voel mij niet erg fijn.

16992391_10209463655573211_7407483751485721371_o

Juni: probeer ik de draad op te pakken en doe nog een laatste 50km training voor het WK 24 uur ultra run in Belfast, weet dat ik tekort kom , maar wil het zeker niet missen. Belfast is echt super leuk, veel gelachen, de race kan ik tot 17 uur volhouden en dan breek ik letterlijk, emotie, maar ook de benen willen echt niet meer en blijf op ruim 143km steken

18033459_10209874017992015_2073942165375715305_n

Juli: De zomer breekt aan en halverwege Juli krijg ik vreselijke pijn van een nekhernia, ga door een hel van pijn, medicatie en boer letterlijk weken achteruit!. Groot dieptepunt met alles en voel mij heel rot en beroerd, krijg veel steun gelukkig.

18121035_10209927858738000_7502263227225760802_o

Een operatie is te gevaarlijk en met toeval kom ik bij Corry de yoga juf terecht en ze helpt mij in 2 weken af van mijn helse pijnen.Zo blij als een kind en doe nog steeds de yoga..

19238102_10210413930049479_7782352344195897363_o

September: na de vakantie het hardlopen weer oppakken, dat gaat moeizaam, begi met de halve marathon van Haarlem samen met JanBakker er is zelfs een marathon van Eindhoven als 4 uur pacer en met veel moeite doe ik die klus, maar heb het mega zwaar, merk dat er groot gebrek is aan conditie door de hernia en vele pillen van 9 weken lang gebruik. De Amsterdam marathon met de Tatasteelrunners gaat goed en bij de kennemer loop groep heb ik een mooie en gezellige aansluiting gevonden.

21200470_10211034777890287_996931252778559748_o

November: gaat steeds beter, helaas de berenloop marathon op terschelling stop ik na 35km kan gewoon niet meer na 35km..Ook de 3 bruggen 64km stop ik na 52km, zo moe en kom gewoon tekort.

19702460_10210587137539558_2642784988773909186_n

Echt balen, maar wel verstandig weet ik. De laatste weken richting de 24 uur ultra van Deventer op 22 December gebruik ik de trainingen er naar toe, met langste training de 71km rondom Amsterdam, dat valt ook zwaar en weet dat een 24 uur heel lastig gaat worden..

21766533_10211215529568966_5568567956744486679_n

December: Dan de langste nacht 24 uur op de wielerbaan in Deventer, het is het NK en besluit dat ik gewoon blijf, niet uitstappen en zie wel..

22549506_10211358164934761_5852993509723282155_n

Dat gaat goed, totdat bij 18km het pijnlijk in de kuit schiet, met veel last en pijn kom ik er over heen en ga gestaag door en haal zilver op het NK 24 uur met een hele mooie afstand van 193km..

23674950_1505195639534366_6846445281891420020_o

Zo trots op, nooit gedacht en wat een strijd was het zeg.Een mooie opstap voor 2018, plan is om een 24 uur plus 210km te doen, wanneer weet ik niet, maar weet dat het mij kan lukken als ik in vorm ben..

19748866_10210590892753436_1655895266611013580_n

Kort en bondig, moeilijk jaar door vooral de nekhernia, daarna het hardlopen weer oppakken, mooie afsluiting van het Jaar met zilver op het NK 24 uur ultra in Deventer.

IMG_20171224_133822

Mooie op stap naar 2018, was zeker niet in vorm en dit zijn stappen om in het nieuwe jaar echt door te zetten, de overtuiging is daar en zal mij zeker verrassen.

Ik wens jullie een heel sportief maar vooral gezond 2018..

 

 

 

Zilver NK 24 uur ultra run 2017

IMG_0532-3NK 24 uur ultra run 2017 te Deventer!.
Verslagje!, 24 uur hardlopen is niet voor iedereen weggelegd, als je dat kan, dan mag je je zelf wel bijzonder noemen!.
Dat ik het kan weet ik, dat ik ook uitstap weet ik ook!.

25593898_10213274760277645_2481049908134100059_n

Deze nationale kampioenschap is hoe gek het ook klinkt een stap vooruit, zeg maar een opstap!. Het afgelopen jaar ging veel op hardloopgebied niet fijn, vooral de aanloop en de nekhernia periode afgelopen zomer , heeft er behoorijk ingehakt. Vooral de vreselijke pijn van maanden lang had ik nooit zo meegemaakt en wist niet dat pijn zo erg kan wezen. Gelukkig heeft het achteraf weinig tot niets met het ultra lopen te maken gehad..Nu het verslag.

25552109_10213274757437574_2917467999712876440_n

De start met 20 deelnemers en weg zijn we op de wielerbaan van 1,3km lang.Het is al donker , de baan is ruim en goed te lopen.

25550457_10213280391058411_8875374055084822513_n

Met welke insteek ben ik nu gekomen is een grote vraag, punt 1 is niet uitstappen, klaar, vaak genoeg gedaan. Punt 2 is dat een 24 uur niets voorsteld als de vreselijke pijn van een nekhernia, dus punt is gemaakt, je bent er 24 uur, of de politie zou mij mischien meenemen, hahaha..

IMG_0288-3

Wedstrijd: de rondjes loop ik precies op 9km/uur volgens pllan, vele halen mij al in, pfff, ga ik zo langzaam dan?.Wonderbaarlijk komt er geen Linda Voets of Wilma Dierx voorbij stuiven, prima denk ik nog.

25660350_10213282557392568_7611100116888025822_n

Dan na precies 18 km schiet het in mijn rechterkuit!! Ik vergaan de pijn en hinkelend probeer ik te bewegen..Jeetje wat nu weer, nu al afgelopen deze 24 uur..Henri Thunnissen geeft aan dat ik door moet gaan en denk, ja, makkelijk praten.
Wandel 2 ronde en iedereen vraagd wat er aan de hand is en ga moedeloos worden, dit gaat het niet worden, einde 24 uur.
Dan bedenk ik dat ik niet ga uitstappen en dat deze pijn niets voorsteld dan een nekhernia..We gaan proberen te dribbelen en dat gaat als manke nelis..Maar de pijn gaat mider worden en heel langzaam aan gaat ronde na ronde beter, tempo wat super laag was gaat omhoog en krijg moed, denk steeds aan niet uitstappen en dat pijn al genoeg is geweest dit jaar, nu weg pijn..En dan gaan we weer op pad.

IMG_0079-3

Het is donker en grote delen is niet verlicht, je weet niet wie er loopt, kaarslichten op de baan ziet er uit als een bestemminglandingsbaan . Elke ronde op deze plek weet ik waarom ik het doe, dat dit mijn opstap is naar nog veel meer, weet dat dit een opstapje is, je kan zoveel meer en ik weet het, het maakt mij blij ondanks mijn gemopper, hahaha.

IMG_0380-3

Mijn garmin had ik allang afgedaan, weg met tijd en afstand, velen vragen hoe ver ben je Rinus?, geen idee, nog steeds op de baan van Deventer denk ik 😉
De 12 uur runners zijn er ook bij gekomen, ik zie na een tijd steeds minder runners?, waar is iedereen, uitgestapt, heel veel zelfs op de 24 uur blijkt later.
Ik ga door, maar af en toe denk ik als de aftellende klok in beeld is, pfff, dat ga ik niet redden die lange tijd, ook als de 12 uur runners klaar zijn is het nog 6 uur te gaan?.Mijn loopmaatje Linda Voets loopt als vanouds als een blije ei, ook met Wilma Dierx zijn er vele momenten van een groet .
Aan de kant , maar ook de vele runners geven mij heel veel steun onderweg..Maar onze Melanie Rieback en ook Arjan Hoekman slepen mij er zeker door heen..

25550503_935396666610250_6021861254496254037_n

De laatste uren worden zwaar, de afstand is door een storing niet beschilkbaar lange tijd, dat is op een gegeven moment vervelend, maar dan hoor ik dat ik op 175km zit en 2e man heren van het NK ben. Dat geef ik natuurlijk niet uithanden, hoor dat nummer 1 op 6 ronde voor mij zit, oei, dat zal lastig worden om die in te halen..dik 7 km verder dan mij..
Ik zie dat het lastig gaat en besluit er voor te gaan en heel langzaam aan is er nog maar 2 ronde achterstand over, maar het gaat een kleine strijd worden die ik net niet ga halen Een 200km komt in de buurt, maar dan zou ik de laatste 2 uur rond de 9.8 km/uur moeten rennen en dat ga ik niet redden.
Het laatste uur rustig aan en door de toeschouwers maak ik er nog een 193km van en ben 2e geworden bij de mannen in de wedstrijd en kampioenschappen..De vrouwen waren waren beter dan de mannen, Linda Voets en Wilma Dierx werden 1 en 2 van de wedstrijd..

IMG_20171224_133822

Kort en bondig, ik ben op de weg terug, eerste stappen gezet..Super blij met mijn afstand en 2e plaats in het kampioenschap. Voor het eerst van mijn leven een beker gewonnen bij een hardloopwedstrijd…🙂. Zo trots op..
Bij mijn eerste 24 uur wilde ik zo graag een 200km willen halen, dat leek onmogelijk en gehaald. Nu ga ik voor de 210km en meer, het lijkt onmogelijk, maar weet dat ik dat zeker ga halen,als je voor jezelf weet dat het kan , als je met vallen en op staan weet dat het er in zit, als dat er niet is, dan niet doen 😉.

Week rust!

25289537_10211795255901762_9188482380520149294_nDeze week staat in het teken van loop rust!.
Binnenkort, eind van de week staat het NK 24 uur ultra run in Deventer op het programma en dat is altijd spannend natuurlijk.

Vrijdag een leuk etentje met de training Kennemerloopgroep , lekker bijgekletst en veel gelachen.

25299288_10211801927228541_8673796303228539606_n

Zaterdagmiddag een uitnodiging in Amsterdam voor de 1e bijeenkomst van de HollandUltra Toer 2019.Onze Wilma kon er veel over vertellen en het zijn mooie plannen voor een 14 Daagse ultra toer door Nederland.
Na afloop gezellig met de groep 10km gerend door Amsterdam met als afsluiting heerlijke pannekoeken in het tuin huisje van Wilma, super.
En zo zit je weer in een nieuwe week, later meer.

25348497_10211803321303392_8710808156556783947_n

” 1e bijeenkomst Hollandultratoer 2019 bij Sloterdijk!. Georganiseerd mede door Wilma Dierx , Erwin Borrias, Richard Dreijer. Echt bijzonder deze 14 daagse door Nederland.
Info van Erwin: ” Wilma Dierx, Richard Dreijer en Erwin Borrias zijn serieus plannen aan het maken om dit in 2019 te organiseren. Het wordt een hele klus. Alle hulp is welkom. Verzorgingsposten moeten er zijn. Tenten moeten opgezet en afgebroken. Er moet heel veel eten zijn. Maar we zien het zitten. We verwachten veel buitenlandse deelnemers. En de route wordt prachtig “

We zijn er weer!, terugblik

19702915_10210587159660111_3947126992094630188_o

Daar zijn we weer, een hele tijd niet meer wezen bloggen door omstandigheden?.
Niets ernstig, maar de zin om te bloggen was even weg.
Wat is er allemaal gebeurd na de Antwerpen marathon van April 2017?.
In Juli naar het WK 24 uur ultra run geweest in Belfast met het Nederlandse team.
Een geslaagde evenement , helaas na 14 uur gestopt ivm blessure.
Kijk er met veel plezier op terug.

19748866_10210590892753436_1655895266611013580_n

In de zomer kwam een nekhernia opzetten, veel last en pijn gehad en gelukkig door de Yoga ervan af gekomen, geen fijne periode.
21200470_10211034777890287_996931252778559748_o

In September het hardlopen voorzichtig weer opgepakt, in Oktober als pacer de Eindhoven marathon gedaan, dat ging goed, wel even wennen.
22281624_10211308155244550_6164393009466825868_n

Amsterdam marathon als fun gerend met de Tatasteelrunners, mooi marathjon evenement.

22549506_10211358164934761_5852993509723282155_n

Terwijl de trainingen verder gaan en steeds een d=stukje meer mogelijk is, is er de Yoga lessen wat mij heel veel goeds doet in mijn houding, wel fijn om dit te ontdekken.

22552617_10211387471067396_1311157797503448599_n

Niet alles ging meteen goed?, Tijdens de terschelling marathon in November uitgestapt bij 35km en de 3 bruggen ultra was net 1 brug te veel en gestopt bij km 52.Gelukkig ging de Venne marathon wel heerlijk, dus met vallen en op staan richting meer run km.De afgelopen week behoorlijk wat km gemaakt, Zondag de 42km, en deze week een duurloop van 71km, gaat dus de goede kant op.

Binnenkort meer op mijn running blog 🙂