Zaterdag 21 Mei 2016 was het zover, de estafette goede doelen  loop over 420 km van Den Helder naar Maastricht!!, ja, jullie lezen het goed, van Den Helder helemaal dwars door Nederland naar Maastricht!!!..

Gelukkig zijn we met een groot team , met veel lopers, verzorgers en begeleiders van de busjes, eten enz..Zaterdag vroeg opgehaald vanuit Heemskerk en op naar Den Helder.
Natuurlijk wel wat zenuwachtig, maar het is allemaal tjill en alles stat er klaar voor, dan wordt ik geroepen om te gaan starten!, wow, wat een eer zeg, geeft en warm gevoel..
Maar er staat ook een jong politie team klaar om samen te starten en zo te zien hebben die mannen er zin in?..Vorig jaar werden we eerste en dit jaar willen we de 420km binnen de 32 uur halen, zal dat lukken?

Maar goed, de start en weg ben ik, ga veel te snel, dik richting de 18km/uur en de politie gaat nog sneller, pfff, waar ben ik aan begonnen zeg, hahaha, maar gelukkig staat er na 500 meter mijn team maat klaar en neemt het over, ik spring op de fiets en hup zo gaan we een paar km op weg richting de Noord hollandse duinen.
Zo wisselen we met het team af, van busje, fietsen en lopen en weer busje zo naar het 25km punt, daar waar het tweede groep het stokje van ons gaat over nemen!!.

Er staat best wel wind tegen , maar mooi ren weer.We gaan super snel, dik over de 16km/uur en de politie zit ons op de hielen en dat blijft door gaan tot aan Limburg!!.
Bij Castricum nemen we weer het stokje over, ik weet de weg hier goed en bij Heemskerk staan toeschouwers te zwaairen, leuk en ook vrouw en dochterlief staan aan de kant te zwaaien, wat mooi zeg, door je eigen woonplaats rennen..

Bij Assendelft en krommenie blijven we met de politie stijvertje wisselen en het gaat zo kneiterhard allemaal, dik richting de 18km/uur gemiddeld en gekkenhuis gewoon..
Bij Krommenie zijn de beruchte spoorbomen, ik ga alvast met Wouter op de fiets vooruit, ondertussen vraag ik aan Nancy wat de richting is na de spoorbomen?, rechtdoor hoor ik!!. En ja hoor, spoorbomen gaan dicht, ik race met Wouter er door heen met de fiets, bomen dicht, politie team, en ons team staan nu stil, en Wouter kijkt mij aan, wat nu??,

Ik zeg, rennen wouter, wij mogen verder, waar naar toe?, rechtdoor drukke kruispunt over en gas erop, hahaha, zo delen we de eerste tik uit en even later zijn daar de fietsers en hebben we een voorsprongetje opgebouwd!!.
Dan team wissel en het gaat lekker. Bij Monnickendam pauze en we horen dat team politie een half uurtje achter ons lopen, jippie..Ondertussen contact met Linda die ons wil verwelkomen bij Amsterdam, leuk als je vriendin en maatje erbij komt, ik kijk er naar uit..
Dan zijn we aan de beurt en we hebben behoorlijk veel wind tegen op de mooie dijk langs het water naar Amsterdam, helaas dachten we dat we dichter bij Amsterdam waren dan gedacht en onze Linda staat al een lange tijd te wachten en ze moet echt weg voor een afspraak die ze heeft staan..Ik telefoneer en leg uit dat we echt veel later aankomen, echt jammer maar we hebben het niet kunnen halen en de volgende keer doet Linie gewoon mee, hahaha..

Bij Diemen gaat het niet goed, ongelofelijk maar we volgen de pijltjes van de 60km rondje Amsterdam van onze Willem Mutze!!, de loop die ik nog deze zomer gedaan heb en ik heb het niet in de gaten direct in de gaten!!. Dan shit, we zitten verkeerd bedenk ik.. Ik zeg stop?…Veel vragende blikken en waarom dan?..We gaan verkeerd, omkeren en de andere route naar de wissel plaats.. Komt goed.

De avond valt, we gaan langs de mooie vecht naar Utrecht wat mooi zeg echt wow..
Dan de volgende wissel, samen met Menno, Bart en Paul gaan we op pad , we rennen door langs het Kanaal naar Utrecht..maar waar zijn de pijltjes?, waar is het busje, waar is iedereen en langzaam aan beseffen we dat we verkeerd zitten, te ver door gerend..
Dit is even balen, terug is geen optie en we moeten verder, maar hoe lang?
We spreken af om voor je eigen tempo te gaan, want het kan nog ens lang gaan duren?.
Waar moeten we heen?, geen telefoon, geen geld, geen drinken, en geen route, het enige wat ik weet van vorig jaar is AC restaurant, maar waar?..
Na vele KM een weg over het kanaal, De mannen weten een beetje de route?, vleuten, meersen?, we vragen en lopen door nieuwbouwwijken en waar en hoe lang nog?..
En dan, heb je de route, en hoe dan verder, waar zijn de busjes, komt het goed>
We blijven positief en Bart herkend een deel van Utrecht en weet waar een AC restaurant is?, en ja , we zien eindelijk het andere team en jaaaa, we zitten goed, hoe is het mogelijk, YES!!. Blij en voldaan zijn we, we hebben het geflikt, maar vraag niet hoe zeg, het zag er hopeloos uit, maar gered..Dan blij dat we even kunnen rusten zo de nacht in.

Dan de nacht door de Betuwe, volle maan en wat een pracht ren nacht zeg, top sfeer en ja, natuurlijk ook vermoeidheid, maar gaat goed..
Dan onze grote rust, een uur rijden en ik leg mijn slaapzak in het gras, staar naar de sterren hemel en de volle maan en ik geniet..wow, zo maar ergens liggen, niet koud, gewoon top..Wie maakt dat mee?..
Ik slaap bijna als er een andere busje langs komt, een paar mannen stappen uit en willen bijna op mij plassen?, ze kijken en hoor, wat ligt daar?…ja ik dus pies ergens anders ja, hahaha.

Dan 5 uur ochtend en we gaan weer , de zon komt op en we gaan via Limburg langs prachtige weilanden en velden verder, ik raak wat stijf en voel de achter kant van mij Achilles , als dat maar goed gaat?..
We krijgen ontbijt, heerlijke koffie en ja, moet een keer nodig naar de wc en dan is een camping een mooie gelegenheid..Hahaha, een donderslag maakt de boel mooier en ik heb veel lol, hoe of wat?, doe eens mee, dan snap je het, hahaha..

Dan komt het team als geheel bij elkaar en met een mooi systeem rennen, zeg mmaar sprinten we naar Maastricht, de finish!!, YES!!. Met zijn allen de laaste 3km , brug over van de Maas en dan, ja…Finish in Maastricht na 420km in 28:51 uur!!.
Wat geweldig zeg, gewoon om 8 uur starten en de volgende dag om 12:50 uur aankomen in Maastricht, hoe mooi.

We zijn blij en opgelucht, prijs uitreiking, biertje en veel na praten en ja, ook vermoeid, hahaha..Biertje stijgt snel naar mijn hoofd..
Dan de weg terug en na een lange rit ben ik in de avond weer thuis in Heemskerk..
Ik neem een bad, wat eten en dan niet te laat naar bed, veel moe, hahaha.,

Kort en bondig, 1 van de mooiste estafettelopen van Nederland, veel mag en alles kan.
Alles tjill en relaxt en een team van goud, van jong en oud en alles wat je je maar kan wensen..Jongens super bedankt, en heb zoveel genoten, top..Volgend jaar ben ik er weer bij, yes.

Groet Rinus van der Wal.